Verlies. Van een baan, een droom, een dierbare, van het leven zoals je het altijd kende. Jouw wereld houdt op te bestaan terwijl de wereld om je heen gewoon verder draait. En dat geldt zeker ook voor de verantwoordelijkheden die daarbij horen, terwijl je daar eigenlijk niet toe in staat bent.
Maar je moet door, je wílt door. Het geeft ook houvast om bezig te zijn, het verdriet druk je weg maar het heeft zich genesteld in je lichaam. Verdriet dat niet gevoeld mag worden laat zich voelen, schreeuwt om aandacht via je lichaam. Tot het gehoord wordt.
Niet om hulp gevraagd
In de zomer van 2021 overleed mijn moeder. De twee jaren ervoor leerde ik de betekenis van oncologie, metastasen en leerde CT-scans lezen. En zo klinisch als ik het hier schrijf, ging ik er ook mee om. Voelen dat mijn moeder binnenkort zou overlijden aan uitgezaaide alvleesklierkanker was te groot. Want… fulltime leidinggevende functie, zelf een alleenstaande moeder en enig kind van gescheiden ouders. En die 200 kilometer van Amsterdam hielp ook niet.
Ik was taxichauffeur, kok, verpleegster, experimentele behandelingsexpert en gezelschapsdame ineen. De dood toelaten kon mijn moeder niet dus praatten we over de nalatenschap, niet over het overlijden. Tot ze uiteindelijk overleed. Ik app kantoor een uur na het overlijden ter info en geef aan ‘naar verwachting de maandag na de crematie weer op kantoor te zijn’. Op advies van lieve vrienden werd die maandag een week later. En nog een week later, en nog een. Ik kon niet meer. Eerst een longontsteking, vervolgens was ik op.
Ik kan me niet meer voorstellen hoe ver ik het zelf heb laten komen. Niet om hulp heb gevraagd.
Jij hoeft het niet alleen te doen
Verlies kan het beste zijn wat je kunt overkomen. De vraag is of je de moed hebt om erbij stil te staan en je wens naar een ander leven groot genoeg is.
Mijn verlies is uiteindelijk mijn kracht geworden. Ik leerde kwetsbaarheid en verdriet te omarmen en te laten zien. Ik had het geluk met een fantastische vriendengroep om me heen en een hele fijne coach die mijn pad kruiste en mij liet inzien dat ik een andere weg had in te slaan. Een groot verlies als katalysator om het leven te gaan leiden waar ik altijd van heb gedroomd.
Voor mij was het lastigste om eerst toe te geven dat ik hulp nodig had en vervolgens om ergens een goede coach te vinden. Daarom vind je mijn profiel op 100BesteCoaches.
Liefs,
Catherine Apotheker
Catherine Apothekeris een van 100BesteCoaches. Catherine is jouw coach voor persoonlijk leiderschap, executive coaching & leiderschapsontwikkeling.
Verlies, het beste dat je overkomt
Verlies. Van een baan, een droom, een dierbare, van het leven zoals je het altijd kende. Jouw wereld houdt op te bestaan terwijl de wereld om je heen gewoon verder draait. En dat geldt zeker ook voor de verantwoordelijkheden die daarbij horen, terwijl je daar eigenlijk niet toe in staat bent.
Maar je moet door, je wílt door. Het geeft ook houvast om bezig te zijn, het verdriet druk je weg maar het heeft zich genesteld in je lichaam. Verdriet dat niet gevoeld mag worden laat zich voelen, schreeuwt om aandacht via je lichaam. Tot het gehoord wordt.
Niet om hulp gevraagd
In de zomer van 2021 overleed mijn moeder. De twee jaren ervoor leerde ik de betekenis van oncologie, metastasen en leerde CT-scans lezen. En zo klinisch als ik het hier schrijf, ging ik er ook mee om. Voelen dat mijn moeder binnenkort zou overlijden aan uitgezaaide alvleesklierkanker was te groot. Want… fulltime leidinggevende functie, zelf een alleenstaande moeder en enig kind van gescheiden ouders. En die 200 kilometer van Amsterdam hielp ook niet.
Ik was taxichauffeur, kok, verpleegster, experimentele behandelingsexpert en gezelschapsdame ineen. De dood toelaten kon mijn moeder niet dus praatten we over de nalatenschap, niet over het overlijden. Tot ze uiteindelijk overleed. Ik app kantoor een uur na het overlijden ter info en geef aan ‘naar verwachting de maandag na de crematie weer op kantoor te zijn’. Op advies van lieve vrienden werd die maandag een week later. En nog een week later, en nog een. Ik kon niet meer. Eerst een longontsteking, vervolgens was ik op.
Ik kan me niet meer voorstellen hoe ver ik het zelf heb laten komen. Niet om hulp heb gevraagd.
Jij hoeft het niet alleen te doen
Verlies kan het beste zijn wat je kunt overkomen. De vraag is of je de moed hebt om erbij stil te staan en je wens naar een ander leven groot genoeg is.
Mijn verlies is uiteindelijk mijn kracht geworden. Ik leerde kwetsbaarheid en verdriet te omarmen en te laten zien. Ik had het geluk met een fantastische vriendengroep om me heen en een hele fijne coach die mijn pad kruiste en mij liet inzien dat ik een andere weg had in te slaan. Een groot verlies als katalysator om het leven te gaan leiden waar ik altijd van heb gedroomd.
Voor mij was het lastigste om eerst toe te geven dat ik hulp nodig had en vervolgens om ergens een goede coach te vinden. Daarom vind je mijn profiel op 100BesteCoaches.
Liefs,
Catherine Apotheker
Catherine Apotheker is een van 100BesteCoaches. Catherine is jouw coach voor persoonlijk leiderschap, executive coaching & leiderschapsontwikkeling.