Een sparringpartner, graag - 100BesteCoaches

Een sparringpartner, graag

5 april 2023 100BesteCoaches Comments Off

Ik sprak haar gisteren. Zij zit thuis. Ik vroeg nog hoe lang. Zij antwoordde: ‘Ik denk minimaal twee maanden.’ ‘Overspannen?’ Ze knikte instemmend. Ik vroeg naar de grootste risicofactor. ‘Toxic work environment’, antwoordde ze. Ze is alleenstaande moeder, fulltime IT-medewerker en ze vindt het altijd fijn om Engelse termen te gebruiken.

Kan jij je voorstellen. Ik richt 100BesteCoaches op en ongeacht waar ik nu kom, ontmoet ik vrouwen die het niet meer trekken. Moe, overwerkt, stress, overspannen, burn-out… geen energie meer. Niet vooruit te branden. Thuiszitten met een persoonlijk drama.
Nu kan ik het bekijken vanuit twee gezichtspunten. Of we zijn niets meer gewend of het is te zwaar wat doen. Termen als ‘resilience’, ‘bouncing back’ en weerstand lijken ergens weggezakt. We blijken dingen – werk – te doen die totaal niet bij ons passen en ons letterlijk ziek maken. ‘Intoxicating ourselves’.

Ik liet het te ver komen

Ik weet nog toen ik begon met werken dat ik blij was dat ik een baan had. Mijn wens was om accountmanager te zijn en dat lukte mij. Ongeacht de opmerkingen van collega’s, ongeacht de uren, ongeacht het feit dat ik haast niet thuis was en zelfs mijn kind vergat op te halen op de opvang, zei ik dat ik het geweldig vond. Tenslotte acteerde ik in de omgeving waar ik wilde zijn.
Maar ik rende mezelf voorbij.

‘Ik veranderde mijn leven’

Ik weet dat ik op de laatste dag voor mijn zomervakantie mijn huis helemaal voorbij reed. Ik belde mijn man op en vroeg hoe ik was gekomen waar ik was. Hij antwoordde heel lief: ‘Kom maar naar huis.’ De dag erna vetrokken wij richting Zwitserland en na zestig kilometer kon ik niet meer rijden omdat ik geen gevoel meer had in mijn linkerarm. Even wisselen van bestuurder stelde ik voor, het gaat vast straks weer goed. Het ging niet goed maar ik zette verbeten door. In mijn hoofd ging het nog wel maar als ik nu terugkijk kan ik het mij gewoon niet meer voorstellen. Hoe dan? Hoe liet ik het zover komen. Ik liet het te ver komen.

Je hoeft het niet alleen te doen

Twee jaar later nam ik ontslag. Rationeel was er geen reden toe maar duidelijk was het klaar. Nu ik dit deel, voelt het na al die jaren nog steeds alsof het een zwaktebod was. Alsof ik van alles had verloren door de handdoek in de ring te gooien. Ik veranderende mijn leven. Startte een bedrijf en deed hele andere dingen. Later was ik nog even als interim-directeur in die sferen terug voor een korte klus en dat was het wel. Met mijn eigen zaak heb ik nooit meer last gehad van al die klachten.

Stress, uitvalverschijnselen en burn-out zijn heftige gebeurtenissen. Gelukkig kon mijn man mij ondersteunen. Heb jij ook iemand die jou steunt? Of nog beter, iemand om jouw situatie door te praten. Liefst nog met advies, professioneel advies. Precies dat wat 100BesteCoaches mensen biedt. Want je hoeft het niet alleen te doen en een extra luisterend oor verlicht al snel. Je bent niet gek, geef toe dat je te ver bent gegaan en dat je herstel nodig hebt. Tijd om te helen. Met een sparringpartner. Gun jezelf die tijd.

Lucinda Douglas
Team 100BesteCoaches